تشخیص کودک کم فعال و کودک بیش فعال (ADHD)

تشخیص کودک بیش فعال یا کم فعال (ADHD)

اختلال نقص توجه / بیش فعالی (ADHD) یک اختلال رشدی عصبی است که بر توجه، تمرکز و کنترل رفتار در کودکان و بزرگسالان تأثیر می‌گذارد. این اختلال می تواند در عملکرد تحصیلی، شغلی و روابط اجتماعی فرد مشکل ایجاد کند.

علائم ADHD

علائم ADHD به طور کلی به دو دسته تقسیم می شوند:

علائم بی توجهی: عدم تمرکز، حواس پرتی، فراموشکاری، مشکل در دنبال کردن دستورالعمل ها، عدم تمایل به انجام کارهای خسته کننده.
علائم بیش فعالی-تکانشگری: بی قراری، پرش از روی صندلی، دویدن و بالا رفتن از همه چیز، صحبت بیش از حد، قطع کردن صحبت دیگران، عدم صبر و حوصله.

کودکان مبتلا به ADHD ممکن است علائم هر دو دسته را نشان دهند یا فقط علائم یکی از دسته ها را داشته باشند.

تشخیص ADHD

تشخیص ADHD توسط متخصصان بهداشت روان مانند روانپزشک یا روانشناس انجام می شود. تشخیص شامل مراحل زیر است:

مصاحبه با والدین و کودک: متخصص با والدین و کودک در مورد علائم، رفتار و عملکرد تحصیلی کودک صحبت می کند.
پرسشنامه: والدین و معلمان کودک پرسشنامه هایی را در مورد علائم ADHD پر می کنند.
آزمون های روانشناسی: متخصص ممکن است برای ارزیابی توجه، تمرکز و مهارت های حل مسئله کودک، ازمون های روانشناسی انجام دهد.

درمان ADHD

درمان ADHD شامل موارد زیر است:

دارو درمانی: داروهای محرک مانند ریتالین و Adderall می توانند به بهبود علائم ADHD کمک کنند.
درمان رفتاری-شناختی: این نوع درمان به کودک کمک می کند تا مهارت های توجه، تمرکز و کنترل رفتار خود را بهبود بخشد.
آموزش والدین: آموزش والدین به والدین کمک می کند تا علائم ADHD را درک کنند و با رفتار کودک خود به طور موثرتر برخورد کنند.

نحوه برخورد صحیح با کودک کم توجه/بیش فعال (ADHD)

کودکان مبتلا به ADHD ممکن است در زمینه‌های مختلفی مانند توجه، تمرکز، رفتار و روابط اجتماعی با چالش‌هایی روبرو شوند. برخورد صحیح با این کودکان نیازمند صبر، حوصله و درک صحیح از علائم و نیازهای آنها است.

در اینجا چند روش برای برخورد صحیح با کودک کم توجه/بیش فعال ارائه می‌شود:

ایجاد محیطی منظم و ساختار یافته:

یک برنامه روزانه منظم برای کودک خود制定 کنید و به او در دنبال کردن آن کمک کنید.
وظایف را به بخش‌های کوچکتر و قابل‌مدیریت‌تر تقسیم کنید.
برای انجام وظایف و کارهای خوب به کودک خود پاداش دهید.
از ایجاد محیط‌های شلوغ و پر سر و صدا که تمرکز کودک را مختل می‌کنند، خودداری کنید.

تقویت مهارت‌های توجه و تمرکز:

به کودک خود در انجام فعالیت‌هایی که به تمرکز نیاز دارند، مانند بازی‌های فکری، پازل و نقاشی، کمک کنید.
زمان‌های مشخصی را برای انجام تکالیف در نظر بگیرید و از ایجاد وقفه‌های مکرر خودداری کنید.
از روش‌های مختلف مانند تایمر و لیست‌های کار برای کمک به کودک در مدیریت زمان استفاده کنید.

مدیریت رفتار:

قوانین و انتظارات واضح و مشخصی برای کودک خود تعیین کنید.
از تنبیه بدنی و سرزنش کودک خودداری کنید.
از روش‌های تشویقی مانند پاداش و تعریف و تمجید برای تقویت رفتارهای مثبت استفاده کنید.
به کودک خود در یادگیری مهارت‌های حل مسئله و کنترل خشم کمک کنید.

تقویت روابط اجتماعی:

فرصت‌هایی برای بازی و معاشرت با سایر کودکان برای کودک خود فراهم کنید.
به کودک خود در یادگیری مهارت‌های اجتماعی مانند گوش دادن به دیگران، نوبت گرفتن و حل تعارضات کمک کنید.
در صورت نیاز، از متخصصان برای کمک به کودک خود در زمینه مهارت‌های اجتماعی استفاده کنید.

منابع معتبر برای اطلاعات بیشتر